pandanglah dengan mata hati...

Bismillah....


exam is just around the corner...hopefully everything will be ok....permudahkan lah aku Ya Rabbi...

tapi dek kerana dah letih ngadap notes, nak luangkan sikit masa nak share something interesting...


pada suatu malam, dalam pukul 10.30 camtu, tiba2 perut ni meragam minta nak diisi....petang tadi elok2 ade je...bese makan petang tapi ritu xrasa lapar lak petang tu jadi malas g makan....aleh2, malam tu pulak wat hal...
jadi, saya pun mula la keluar mencari rezki....huhu...kali ni nak ubah selera lak jadi g makan kat kedai yg lebih kurang 2km daripada umah....sampai tu terus order....orang lak memang ramai sebab kedai tu famous ngan nasi lemak ngan burger die yang sedap....pas order tu, lepak la sorang2 kat 1 meja luar skit drpd kedai tu....dalam 10 minit pastu sampai la makanan yang diidamkan...tengah duk syok2 menikmati hidangan tu,tiba2 datangla sorang brother yg xpernah tengok dan kenal pun datang tegur....

"nak duk sini boleh x...? malas r duk kat dalam...."
"eh, xpe...duduk la...."

sekali pandang, bro ni pakai sweater ngan suar jean....typical dress nowadays....

"sorang je ker...?" saya tanya bagi megurangkan canggung duk ngan orang yang xkenal....padahal mmg terang2 nampak die duk sorang....huhu...
"ha'ah sorang je"....

"abang keje ape..?" nampak die cam tua je drpd saya...
"musician..."

hmmm....biasala...orang KL.....desus ati saya...bila dgr je musician,terus dalam ati saya pikey mcm2....ye la...musician...mestila terkenal dgn sosialnya....dah taw cam2,saya pun malas la nak layan lebey2 sgt memandangkan ati ni xserasi ngan "watak" musician...

tapi dsebabkan bro tu jenis friendly gak, saya layan seadanya je laa...duk borak2, tiba2 topik perbualan makin lama makin tukar topik...daripada cerita tentang kerjaya die kepada cerite tentang kehidupan kita....makin lama borak ngn dia, bahasa2 yg dia gunakan makin lama makin berkias dan penuh makna....ringkas tetapi penuh isi makna tersirat....bia betul brother ni....takkan org camni pun ade 'perasaan' itu jugak....saya pun yang tadi jadi xminat mane nak borak, terus jadi curious nak tau pasal brother ni sebab die cakap topik yang saya minat sangat....jarang sangat2 boleh jumpa orang 'sensitif' macam bro ni.....

"xguna kite semayang kalau kite xkenal DIA...orang sekarang ni lebih sibuk mencari benda yang smentara sehingga diorang lupakan mencari benda yang HAKIKI..."

bile dengar camtu, mula meremang bulu roma saya....

"setiap yg berlaku kepada kita memang semuanya telah diaturkan....aku jumpa kau ni pun memang kite telah ditakdirkan....semua benda yg berlaku disekeliling kita ada alamat dan mesej yang ingin disampaikan...cuma kita saja yang xsedar kerana pancaindera kita yang lemah....hatta angin yang bertiup pun ada mesej tersendiri yang ingin diberitahu kepada kita....cuma hati yang sedar saja yang tahu apa mesejnya.... bagi mereka yang tahu, tahulah....tapi bagi mereka yang xtahu,angin hanyalah angin....."

"Bila rahmat tuhan dah jatuh kat kita,kita x mampu nak menolak dan hanya mampu menerimanya...bila sesuatu perkara yang pelik berlaku kat kita yang xberlaku kat orang biasa,kita akan jadi bingung kerana rahmat tuhan tidak bertepi...."

"jadi,jangan kau tengok dan nilai orang biasa tu biasa dari segi luarannya saja....sebab orang yg luar biasa tu lebih suka untuk kelihatan seperti orang biasa...."

pastu saya tanya kat bro ni...."bang tau x sape penulis lirik lagu sufi kumpulan damasutra...? saya dengar org tu dah mati,betul ke..?"
tiba2 abg tu pandang sekeliling jadi macam xtentu arah....pastu die gosok2 lengan die macam orang kesejukan...."nape ko tanya soalan tu...? meremang bulu roma aku dibuatnya...ko nak tau sangat ke...?" tanya balik abg tu mintak betul2 kepastian...."mestila saya nak tau bang.....saya nak tau sangat sapa org yg boleh wat lirik penuh isi tersirat macam tu..."

"nama org tu S. amin shahab...die hidup lagi...." perlahan sangat die sebut...macam berbisik je....hish...memang scary la abg ni....
"kalau kau nak tau,semua lirik yang die tulis semuanya ada makna tersirat....kebanyakan lagu damasutra die la yang tulis....macam lagu suci dalam debu n etc....cuma ramai org yg xperasan...."
"hish,xkan la kot...bukan banyak lagu cinta kepada kekasih perempuan ke bang lagu dorang tu...?"
"tak....cuba ko hayati betul2...ada mesej yang penulis lirik tu nak sampaikan..."

saya makin tambah xpercaya....sebab selama saya dengar lagu2 tu, lagu sufi je yang saya boleh tangkap mesej yg nak disampaikan...memang bukan calang2 orang betul s. amin shahab ni....

"tapi ko jangan terkejut lak tengok die...sebab ape yg ko sangka tak seperti apa yg dijangka...skang ni die rambut panjang....2 je la yg aku leh bagitau....tapi cam aku cakap, jangan judge org sesuka hati...."


panjang dan macam2 lagi benda yg kitorang borakkan....hampir kat 2jam setengah duk dengar kata2 dia....tapi kalau nak tulis sume xlarat laa...dan ada kata2 dia yg xboleh dikongsi secara terbuka kerana ia amat rahsia....dia cakap pun slow2 je macam berbisik sebab memang perkara itu 'sensitif'....bagi mereka yang faham,faham lah....tapi bagi yg xfaham, jangan salah faham....sebelum berpisah, saya sempat jugak amek no tepon abg ni ngan facebook die....bukan senang2 nak jumpa org camni....peluang nak kenal ngn org tu xkan saya lepaskan dan sebenar2 sahabat yang dicari ialah org macam dia yang mana apabila bergaul dengannya,membawa kita kepada mengingati tuhan...dan saya sekali-kali xkan lepaskan ikatan ukhuwah dengan abang ni....kesimpulannya....janganlah kita menilai orang dengan mata kepala kita, tapi nilai lah orang dengan mata hati kita....kalau kita xmampu nak nilai dengan mata hati kita, cukuplah dengan kita berbaik sangka kepada SEMUA ORANG....hatta kepada penjahat sekalipun kerana sekali rahmat ALLAH turun, yang jahat boleh jadi baik....dan sekali rahmat ALLAH diangkat, yang baik boleh jadi jahat....wanau'udzubillahimindzalik....sedangkan kita sendiri tak tahu bagaimana kesudahan kita nanti...nilai lah diri kita sebelum menilai diri orang lain.....

wallahua'lam.....

Perasaan....

Bila berseorangan, rasa seperti berteman...
Tapi bila berada di keramaian, mula la rasa kesunyian....

Bila tidak berhajat kepada segala sesuatu, rasa seperti jutawan....
Tapi bila inginkan sesuatu, mula la datang perasaan kemiskinan....

Bila bersama denganNYA, rasa seperti dunia ini kita yang punya....
Tapi bila berenggang denganNYA, mula la rasa dunia ini adalah segala-galanya....

Bila cuba berahsia denganNYA, rasa seperti diri diperhati....
Tapi bila cuba berkongsi dengan makhlukNYA, mula la rasa diri tidak lagi dipeduli...

Bila terlampau asyik denganNYA, hanya diam dapat menyampaikan rasa...
Tapi bila lalai daripadaNYA, mulut mula banyak bicara....


"Orang yang paling berani di antara kamu adalah orang yang paling takut kepadaKU..."
"Orang yang paling mulia di antara kamu adalah orang yang paling merasa hina terhadapKU..."
"Orang yang paling kaya di antara kamu adalah orang yang paling merasa faqir kepadaKU..."
"Orang yang paling hebat di antara kamu adalah orang yang paling merasa lemah dihadapanKU..."